Ik ervaar deze dagen een soort ‘overload’ aan ideeën, inzichten, mooie ontmoetingen, bijzondere ervaringen, maar ook lichamelijk ongemak en korte nachten. Er speelt zich vooral binnenin mij veel af. En het voelt alsof het bijna niet meer past. Alsof iets eruit wil barsten. Het is veel. En tegelijkertijd is het stil. Sta ik ogenschijnlijk stil. En verlang ik ook nog naar stil.
Het ‘reigeren’ is wel voorbij dacht ik begin van de week. Maar ik realiseerde me dat het juist nu belangrijk is dit toch te blijven doen. Verschillende reigers lieten zich weer zien laatste dagen. Het is juist nu de tijd om op het juiste moment te wachten om actie te ondernemen. Te wachten op de uitbarsting in plaats van deze te forceren. Te vertrouwen op mijn intuïtie en mijn innerlijke stem de ruimte te geven.
En dat vraagt rust en stilte. Lange wandelingen na intense dagen van prachtige ontmoetingen, bijzondere synchroniciteit, diepe zielsherinneringen, mooie inzichten en mijn lijf dat om (zachte) aandacht vraagt. Alles in mij beweegt en het voelt dat er iets heel moois naar buiten wil komen, ook wel met enige urgentie en vooral grote vreugde. Echt het gevoel van op uitbarsten staan, maar het is nog niet zover. Het vraagt om geduld. Alles heeft zijn eigen ritme.
Mooi hoe ik synchroon loop met de lente. De periode van een nieuw, pril begin, het terugkeren van het licht en de vruchtbare periode. De bomen die in de knop komen én op uitbarsten staan. Ja, ik voel me als een eerste voorzichtige lentedag! Met de winter nog een beetje in mijn systeem.
Ik krijg alles wat in me leeft en is gegroeid nog niet helemaal bij elkaar. Tot een helder geheel. De zaden mogen nog even bij me blijven en rijpen. Dus ga ik weer terug naar de waterkant. Ben veel in de natuur. Waar ik tot rust kom en mijn innerlijke stem als vanzelf weer hoor. Waar er elke dag wat meer helderheid lijkt te komen. En ik steeds meer energie krijg. Ik wacht op het juiste moment om uit te barsten. Al barst ik eigenlijk wel van nieuwsgierigheid ;).
Volgende keer vast meer woorden en helderheid over al dat moois dat zich binnenin me vormt.
Geniet van de eerste prille lente, in en om je heen!