In de week van Hemelvaart was ik (een kleine) week in Frankrijk en maakte ik de Reis van het Hart. Een prachtige ervaring die zich lastig in woorden laat vangen, maar ga het toch proberen…
Zoektocht..
In mijn zoektocht naar meer rust, diepgang en van betekenis zijn, was er al langer een verlangen naar het doen van een retraite. Ik voelde behoefte aan een paar dagen echte rust om verbinding te maken met mijzelf, mijn hart en nog meer uit mijn hoofd te komen. Maar gezien allemaal praktische redenen (ja het hoofd 😉 leek dat meer iets voor de toekomst. Maar toen kwam ‘De reis van het Hart’ langs. Mijn hoofd zei nee, niet handig nu, maar mijn hart zei JA. Dat leverde behoorlijk wat interne struggles op… maar gelukkig won mijn hart het van het hoofd (dank je met heel mijn hart lieve Petra voor je herhaalde uitnodiging!) en waren manlief, collega’s, ouders, schoonmoeder en (schoon)zussen allemaal zo lief om te zorgen dat ik met een goed gevoel kon gaan. Dank jullie wel!
Waarom ik mee wilde…
Waarom de Reis van het Hart me zo aansprak? Sinds de komst van mijn meiden ben ik langzaam (met horten en stoten) in een lagere versnelling terecht gekomen (minder hard en meer hart) en heeft het moederschap me steeds meer laten voelen waar het echt om draait in het leven. Ik werd minder hard en gebruikte steeds meer mijn hart. Ik deed steeds minder op wilskracht maar zocht naar flow en volgde die. Efficiency maakte plaats voor creativiteit. Erkenning was niet waar ik langer naar zocht; verbinding en samen werd nog belangrijker dan ik het altijd al vond. Ik gebruikte meer en meer mijn vrouwelijke zachtere kant in combinatie met mijn daad- en manifestatiekracht. Werken ging daardoor steeds moeitelozer en het succes werd groter! En last but not least, het verlangen om écht van betekenis te zijn groeide met de dag. Ondanks deze prachtige veranderingen, inzichten en ervaringen, voelde ik dat er nog wat miste. Ik wilde een laag dieper gaan. Toen ik de uitnodiging voor de Reis van het Hart las, voelde ik deze laag direct tussen de regels door en leek deze reis voor mij ‘gemaakt’.
Dus daar ging ik!
Vorige week zondagavond kwam ik aan in de prachtige Bourgogne bij de pelgrimsplaats Vézelay. Wat een plek, wat een groen, wat een uitzichten, wat een fijne energie. Vézelay, de oude abdijstad, prachtig gelegen op een heuvel, met als hoogtepunt de imponerende middeleeuwse basiliek van Maria Magdalena. Wat ben ik van dit kleine stadje gaan houden! Petra van der Linden en Hira Hosen waren de begeleiders van deze Reis van het Hart. Het woord ‘begeleiders’ dekt eigenlijk totaal de lading niet. Een betere term vind ik zo niet, maar in betere handen konden we niet zijn! Volledig afgestemd op deze groep, op het moment in tijd en op elkaar hielpen ze ons de verbinding met ons hart te verdiepen en te verruimen. Door middel van stiltewandelingen in het land van Avallon, geleide meditaties in de open lucht, ceremonies, healings en prachtige groepsgesprekken in en rondom het prachtige Domaine La Vieille Borde. Allemaal gericht om ons de innerlijke weg naar ons hart te wijzen en daar ons hart te ontdekken als kompas in alles! De prachtige groene omgeving, de zachte (vrouwelijke) energie van Maria Magdalena die zo voelbaar is in en rond de basiliek van Vezelay, de verschillende prachtige kappelletjes én het prachtige weer hielpen erg mee. Ik ben eigenlijk vijf dagen lang overspoeld geweest door een diepe dankbaarheid. En zo verbonden met mijn hart, mijn lichaam, de natuur, moeder aarde, de Bron én mijn mooie reisgenoten. Het was natuurlijk niet alleen ‘halleluja’ ;). Sommige realisaties deden pijn. Oud zeer kwam naar boven om gedeeld en liefdevol geheeld te kunnen worden. Het was veilig en alles was goed. En dan mijn reisgenoten. Stuk voor stuk prachtige mensen! Verschillende achtergronden, intenties en verwachtingen maar wel een gezamenlijk verlangen: het laten ontwaken van het hart om vanuit daar het leven ten volle te gaan leven. Wat een verbinding heb ik gevoeld, met hen allemaal. Mooi om een hele week samen op te lopen, te delen en samen te werken aan de verbinding met ons eigen hart en daarmee aan een mooiere lichtere liefdevolle nieuwe wereld.
Een groot cadeau!
Tot slot is het tijd om woorden te geven aan wat ik gevonden heb tijdens mijn Reis naar het Hart. Ik merk dat die vraag leeft in mijn omgeving. Het is eigenlijk heel simpel en tegelijkertijd zo allesomvattend groot: rust, vrede, licht en liefde. Echt! En dat ‘gewoon’ in mijn eigen hart. Door meditatie, stiltewandelingen en verschillende ceremonies kon ik echt contact maken met ‘iets’ dat alles omvattend is. Ik vond mijn thuis en mijn kompas. Een plek om tot rust te komen én een plek om opzoek te gaan naar antwoorden. Kortom, ik vond mezelf echt op een diep(er) niveau. Ik heb een Christelijke achtergrond en een aantal mensen uit mijn familie en mijn (directe) omgeving zijn Christelijk. Zij herkennen misschien woorden die ik gebruik, Heiligen die ik noem en ook mijn beschreven ervaringen en inzichten klinken wellicht bekend. Ik ervaar zelf dat mijn spirituele reis niet zo ver af ligt van mijn Christelijke roots. Voor mij is God nog steeds de bron van alle creatie. Voor mij is God alleen geen fysiek wezen, maar een staat van zijn. God is energie en puur bewustzijn. God is alles wat er is. God is dus ook in mij (en jou) en ik vind God (en mijn hogere zelf) in mijn eigen hart. De Bijbelse verhalen zijn daarbij voor mij inspiratiebronnen, ik vind hierin veel betekenis en symboliek. Net zoals ik dat bijvoorbeeld vind in boeken over het boeddhisme. Ik ben me ervan bewust dat niet iedereen bovenstaande alinea’s kan volgen. Toch wil ik het delen. Je kunt het uiteraard ‘gewoon’ laten voor wat het is. Weet dat ik iets heb gevonden wat voor mij ontzettend betekenisvol is…
En nu weer thuis…
Het contrast tussen thuis en mijn verblijf in Vézelay is best groot. Een gevoel van heimwee en gemis maakte zich afgelopen week soms van me meester. Ik was in Vézelay zo verbonden; het lukt uiteraard niet om in het dagelijkse leven zo ‘connected’ te blijven als daar. Het is vanzelfsprekend niet alleen maar rust, vrede, liefde en licht in mijn dagelijks leven ;). Maar gelukkig heb ik bijna elke dag tijd gevonden voor het opnieuw verbinden met mijn hart. En dus rust, vrede, licht en liefde te ervaren en antwoorden te vinden. Door bijvoorbeeld meditatie, lopen in de natuur, yoga, muziek of even de stilte opzoeken…. Ik heb in Vézelay alle ‘kanalen’ opengezet om snel de diepe verbinding met mijn hart weer te ervaren. En dat is ZO ontzettend mooi en fijn! Wat heb ik mezelf een groot cadeau gegeven mee te gaan naar Vézelay!
De Reis van het Hart, het was zoveel meer dan een retraite.
Ik voel me een gezegend en dankbaar mens.
Woorden schieten eigenlijk tekort.
Speciale diepe dank uit mijn hart aan Petra en Hira.
En aan alle reisgenoten. Jullie zitten in mijn hart, voor altijd.
Volgend jaar hoop ik – samen met de anderen – rond Hemelvaart weer in Vézelay te zijn.
En mijn reis van het HART is pas net begonnen… ik blijf graag delen, ook over wat nog volgt!
