De Corona-crisis heeft me de afgelopen twee maanden al langs heel veel verschillende gemoedstoestanden geleid. Je kent het vast. Alles is wel zo’n beetje langsgekomen. Boos, verdrietig, bang, maar ook gelukkig, ontspannen, optimistisch, strijdvaardig, daadkrachtig, vertrouwend en creatief. De positievere stemmingen hadden absoluut de boventoon. Dat is ook mijn natuurlijke inborst: ik zie het leven in principe van de zonnige kant en zie kansen in bijna alle situaties.
Deze week zat ik er even wat zwaarder in. Begin van de week gingen we met Seats2meet Amersfoort CS weer open. Ondanks dat ik geen hoge verwachtingen had, keek ik wel uit naar dit moment. Had ik er zin in. Maar het was allesbehalve een feest. Een locatie die gesloten en leeg is, voelt toch anders dan een locatie die open en leeg is. Dat laatste is confronterender. Het feit dat we compleet zijn stilgevallen en gevoelsmatig weer vanaf nul moeten beginnen, was makkelijker te verteren toen we nog gesloten waren.
De échte realisatie dat de weg terug voor Seats2meet Amersfoort CS een lange adem zal vragen, zorgde dus voor wat somberheid. Open gaan voelde als ‘het roeien tegen de stroom in’. Terwijl we twee maanden geleden de wind nog vol in de zeilen hadden en we dagelijks honderden bezoekers over de vloer hadden, waren het er deze week een handje vol.
Ik heb de tegenslag maar even ‘ingenomen’ en het er laten zijn. En gelukkig sloeg mijn neerslachtige stemming ook weer langzaam om en voelde ik het vertrouwen weer groeien. Ons mooie bedrijf zal vast en zeker de wind weer in de zeilen krijgen. Het vraagt alleen wat meer geduld. En uiteraard innovatiekracht. We zijn een nieuwe product aan het ontwikkelen: de hybride meeting, een mix tussen fysiek en virtueel ontmoeten. Want deze deze Corona-crisis heeft ons in ieder geval al één ding duidelijk gemaakt: de online meeting heeft zijn intrede gedaan in ons denken en doen.
En de peddels? Die laat ik thuis! Geen geploeter meer tegen de stroom in. We hijsen de zeilen opnieuw en laten ons meevoeren door de wind. Uiteraard wel de kant op die wij voor ons zien!
Ik moet denken aan een mooie spreuk die ik ooit tegenkwam: ‘Je kunt de richting van de wind niet veranderen. Wel de stand van de zeilen’. Laat maar komen die wind(stoten)! Wij hijsen onze zeilen, onze handen stevig aan het stuur en gaan op volle kracht vooruit. Een zonnige toekomst tegemoet!