Begin oktober was ik in Vézelay in de Franse Bourgogne. Samen met een gemêleerd en rijk gezelschap vrouwen een week ‘in retraite’ op deze bijzondere krachtplek die sterk verbonden is met Maria Magdalena.

Vézelay ligt in het land van Avallon: rijk aan kloosters en abdijen, heilige bronnen, steencirkels en Tempeliers plekken. Ik was in dit gebied – dat al eeuwen tot de verbeelding spreekt – overigens al twee keer eerder voor een ‘journey of the heart’ in 2018 en 2019.

‘Herbronnen’ noemde ik het vooraf als mensen vroegen wat ik ging doen. Het was inderdaad een week van terugkomen bij mezelf, in mijn diepste wezen, mijn hart. Dat ik geen wifi en amper netwerk had, was een zegen. Ik was even echt losgekoppeld van alle ‘aardse’ sores. Even terugkomen bij mezelf.

De Corona-periode vanaf maart was (en is) uitdagend op vele fronten. Het is soms hard werken om in mijn kern en kracht te blijven. Uit de angst. Uit de frustratie. Uit het oordeel. Uit de weerstand.

In Vézelay kon ik écht loskomen van dat alles. We hadden een rijk programma met veel ruimte om te delen, lichaamswerk, een alles beroerend klankconcert met kristallen bowls en veel transformerende geleide meditaties. 

De basiliek van Maria Magdalena was mijn ankerpunt; een plek waar ik veel te vinden was. Ik voel me diep verbonden met deze heilige vrouw die voor mij staat voor zachte kracht. Ik ervaar sterk dat – nadat in de afgelopen 2000 jaar de mannelijke energie de boventoon voerde – het NU tijd is om de vrouwelijke energie ruim baan te geven. Tijd voor meer compassie, vertrouwen, kwetsbaarheid, vrede én onvoorwaardelijke liefde.

We waren ook veel buiten in het prachtige land van Avallon. Oeroude bossen, heilige bronnen, een stenencirkel en pelgrimspaden. Voor mij ademt dit gebied de energie van Maria Magdalena: onvoorwaardelijke liefde. Het was zo fijn om mijn hart daar maximaal aan op te kunnen halen. Maar het grootste geschenk was de vrede die ik deze week terugvond in mijn hart. Vrede met al wat is en en komt.

Dat diepe gevoel van vrede helpt me om nog veel meer mee te kunnen bewegen in de golven en uitdagingen van deze tijd. Uiteraard is er nog steeds van alles wat mij raakt of uit balans brengt. Maar ik kan nu weer veel sneller terugkomen en ‘thuiskomen’ in de vrede van mijn hart. Het allergrootste geschenk van deze ‘retraite’ 🙏🏼.