Mijn eerste blog! Delen over mijn ‘hartstocht’. Het voelt zo goed. Nadat ik vorige vrijdag met Angele Bakker in één uur deze nieuwe website in elkaar had gezet (waarvoor GROTE DANK Angele!) kon ik niet wachten om te gaan bloggen. Inspiratie te over, ik voelde zo dat schrijven over mijn ‘op hartstocht zijn’ zo klopt!

Maar toen ik eindelijk – na een druk weekend – maandagochtend tijd had te gaan schrijven, was daar gelijk een ‘writersblock’. Want ja je eerste blog moet wel adembenemend, hemelbestormend en onvergetelijk zijn… of op z’n minst grote indruk maken….

Na wat laffe pogingen om die verpletterende eerste blog te schrijven, voelde ik vanochtend dat ik beter maar gewoon moest gaan zitten – alle verwachtingen van anderen en vooral mezelf los te laten – en lekker te gaan typen. Vanuit mijn hart. Dat is waar deze blog immers over gaat. Dus daar gaat tie… ik deel graag over mijn yogales van gisteravond en van alles daaromheen ;).

Tijdens mijn yogales werd ik overspoeld door een gevoel van dankbaarheid. Dankbaarheid voor de heerlijke les, dankbaarheid voor mijn gezonde lijf, dankbaar voor de rust en stilte die ik kon ervaren. En deze dankbaarheid voor het moment ging over in nog grotere dankbaarheid voor mijn fijne leven met mijn liefste en leukste man en dochters. Voor mijn dierbare familie, allemaal zo dichtbij. Mijn waardevolle, wijze en inspirerende vriendinnen. En mijn afwisselende werk wat ik met zoveel inspirerende mensen vorm kan geven. En nog zoveel meer….

Voordat je af haakt omdat het klefheidsgehalte wat hoog wordt, hou ik op. Maar het gevoel van dankbaarheid tijdens de meditatie aan het einde van de yogales was zo overweldigend dat het me emotioneerde. Een yogales met een gouden randje dus!

Dit fijne gevoel is vannacht bij me gebleven; ik ben heerlijk opgestaan. Blij en gelukkig. Veel energie, geinspireerd en zin in de dag! Heerlijk om vanuit deze staat van zijn deze blog er zo uit te ‘rammelen’. Ik laat alle verwachtingen los en deel deze ochtend vanuit mijn hart. Over wat er nu is. Grote dankbaarheid. En schrijven gaat als vanzelf. Weg writersblock!

Dat grote dankbaarheidsgevoel is zo fijn en ook zo krachtig. Ik ervaar het regelmatig, maar uiteraard lukt dat niet altijd. Het is niet zo dat ik maar in m’n vingers hoef te knippen om dankbaarheid te ervaren. Daar is meer voor nodig. Maar ik heb wel gemerkt dat het iets is dat je kunt trainen. Dat je er een gewoonte van kunt maken om stil te gaan staan bij waar je dankbaar voor bent. Gisteren hielp yoga me. Maar helaas (nou ja helaas, gelukkig eigenlijk) is er meer te beleven dan op de yogamat liggen.

Daarom probeer ik dagelijks stil te staan bij dingen waarvoor ik dankbaar ben. Dat zijn soms hele simpele dingen als de zon die schijnt, dat ik woon waar ik woon, een prachtig nummer op de radio, een mooie onverwachte ontmoeting in de trein, een ijskoud glas goede wijn…. Maar concreet zijn in je dankbaarheid, is niet eens nodig heb ik gemerkt. Een algemeen gevoel van dankbaarheid oproepen en ook echt even voelen, is misschien nog wel krachtiger. Het maakt me echt een gelukkiger mens. En sterker nog, ik ervaar dat er dan nog meer om dankbaar voor te zijn op mijn pad komt!

Dan zijn we opeens beland bij de wet van de aantrekkingskracht. Daarover later vast meer. Dat vind ik namelijk een prachtige wet waar ik steeds meer gebruik van weet te maken. Maar vandaag hou ik het bij dankbaarheid.

Dankbaarheid maakt me gelukkig! Hoe vaker ik me dankbaar voel, des te mooier mijn leven wordt. Ook als het allemaal niet zo lekker gaat, is dankbaarheid juist wat me helpt. Ik geef aandacht aan wat WEL goed gaat, alles wat ik WEL heb in plaats van wat niet goed loopt of ontbreekt.

Het voelen en uiten van dankbaarheid is een gewoonte die je jezelf dus kunt aanleren. Door jezelf op vaste momenten dankbaar te voelen, wordt het al snel een gewoonte. Ik begin de dag (vaak nog in bed of onder de douche) vaak met een dankbaarheidsmoment. Je zou je ook altijd dankbaar kunnen voelen als je op de fiets naar je werk zit of wanneer je bijvoorbeeld je sleutelbos in je zak voelt. Of schrijf elke dag in je dagboek wat er allemaal goed is aan je leven.

Wanneer je je vaak dankbaar voelt, wordt het op een gegeven moment een tweede natuur. Dan word je een dankbaar persoon en ervaar je geluk op een dagelijkse basis. Het is het proberen waard toch?

Ik wens je veel om dankbaar voor te zijn!