Al langer ben ik aan het aanmodderen.
Het is allemaal
Stroperiger.
Donkerder.
Trager.
Niet helder.
Maar steeds meer zie en ervaar ik wat modder ook is.
Zacht.
Stil.
Vruchtbaar.
Warm.
Helend en genezend.
Het is herfst. Tijd van loslaten. Naar binnen. Rust. Maskers af. De diepte in. Thuiskomen in mezelf.
Laat mij nog maar even aanmodderen. Ik ben hier goed. Het is goed. Tot de modder langzaam opdroogt. Er weer stevige bodem tevoorschijn komt. Waarop het nieuwe mag ontstaan ✨.